به گزارش پایگاه خبری آهن‌نیوز، امیر صباغ، مشاور عالی و دستیار ویژه رئیس هیات عامل ایمیدرو در فضای مجازی نوشت: ارزان فروشی در صادرات یکی از چالش‌های عمده صنعت فولاد ایران است که با افزایش ۶ میلیون تنی ظرفیت فولاد کشور در سال جاری تشدید می‌شود. در حال حاضر نرخ بیلت صادراتی ایران نسبت به ترکیه ۱۹۷ دلار یا ۲۲ درصد ارزان‌تر بوده و اسلب صادراتی ایران نیز به نسبت برزیل اختلاف ۳۰۰ دلار یا ۳۸ درصدی دارد.
برخی ریشه‌های ارزان فروشی فولاد ایران چیست؟
۱- به دلایل تحریم، فولادسازان ایران متمرکز بر فروش فوب به‌صورت نقدی هستند و علاقه‌ای به انبارسازی و بازاریابی در کشور هدف ندارند. به علاوه دسترسی به بازارهای اروپا و آمریکا که قیمت فولاد بالایی دارند، به دلیل تحریم و عدم توافق تجاری دوجانبه، محدود است.
۲- مشتریان محدود صادراتی (عموما شرکت‌های بازرگانی متوسط مقیاس که بعضا با هم هماهنگ هستند.)
۳- حاشیه سود بالای فولادسازان ایران که مرتبط با هزینه‌های پایین انرژی و دستمزد و خدمات بوده و امکان ارایه تخفیف‌های غیرمنطقی به مشتریان را فراهم می‌آورد.
۴- تعداد بسیار بالای واحد تولیدی فولاد (بالای ۱۰۰ واحد) و دشواری هماهنگی بین آنها که عامل تشدید رقابت منفی در بازارهای هدف صادراتی است. (ساختار عرضه)
۵- تمرکز صادرات فولاد بروی محصولات میانی که سطح رقابت جهانی در آن بسیار بالا بوده و فروش اعتباری در آن مرسوم است. (بازار جهانی اسلب تنها ۲۰ میلیون تن است.)
۶- تجربه و محدودیت دسترسی فولادسازان ایران در بکارگیری ابزارهای نوین مالی و هجینگ قیمت‌ها در بازارهای جهانی.
۷- هدف صادرات برابر کسب دلار به جای سود: صادرات تبدیل به یک ابزار تامین ارز فولادسازان در تولید و طرح‌های توسعه شده و از حساسیت هیات مدیره شرکت‌ها کاسته است.
گفتنی است صنعت فولاد کشور امروز بیش از ۲۰ میلیارد دلار طرح توسعه داشته که ارز آن بایستی توسط خود فولادساز به هر قیمتی تامین شود.
انتهای خبر/ ف
نظر شما